Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi

Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi

Doktorlar, ABD‘de, aksi halde ölüme neden olacak travmatik yaralanmaların düzeltilmesini mümkün kılmayı amaçlayan bir denemenin bir parçası olarak, insanları ilk defa askıya alınmış animasyonlara yerleştirmiştir.

Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi‘nden Samuel Tisherman, New Scientist‘e , sağlık ekibinin en az bir hastayı askıya alınmış bir animasyona yerleştirdiğini ve ilk yaptıklarında “biraz gerçeküstü” olarak nitelendirdiklerini söyledi. Sonuç olarak kaç kişinin hayatta kaldığını ortaya çıkarmazdı.

Resmen acil koruma ve canlandırma (EPR) olarak adlandırılan teknik, Baltimore’daki Maryland Tıp Merkezi‘ne, ateşli silah ya da bıçak yarası gibi akut bir travma ile gelen ve kalp krizi geçiren kişilerde uygulanmaktadır. Kalbi atmayı bırakacak ve kanlarının yarısından fazlasını kaybedecekler. İşletmeye sadece dakikalar var, normalde hayatta kalma ihtimalleri yüzde 5’ten az.

EPR, kanlarının tümünü buz soğukluğunda salin ile değiştirerek bir insanı yaklaşık 10 ila 15 ° C’ye hızlı bir şekilde soğutmayı içerir . Hastanın beyin aktivitesi neredeyse tamamen durur. Daha sonra soğutma sistemiyle bağlantısı kesilir ve vücutları – aksi takdirde ölü olarak sınıflandırılır – ameliyathaneye taşınır.

Bir cerrahi ekibin daha sonra ısınmadan ve kalpleri yeniden başlatılmadan önce kişinin yaralanmasını düzeltmek için 2 saati vardır . Tisherman, 2020 sonuna kadar davanın tam sonuçlarını açıklamayı umduğunu söyledi.

Normal vücut sıcaklığında – yaklaşık 37 ° C – hücrelerimiz enerji üretmek için sabit bir oksijen kaynağına ihtiyaç duyarlar. Kalbimiz atmayı bıraktığında, kan artık hücrelere oksijen taşımaz. Oksijen olmadan, beynimiz yalnızca geri dönüşü olmayan hasar meydana gelmeden önce yaklaşık 5 dakika yaşayabilir. Bununla birlikte, vücudun ve beynin sıcaklığının düşürülmesi, hücrelerimizdeki tüm kimyasal reaksiyonları yavaşlatır veya durdurur, bu da sonuç olarak daha az oksijene ihtiyaç duyar.

Tisherman’ın deneme planı, EPR alan 10 kişinin, tedaviye uygun olacak 10 kişiyle karşılaştırılması, ancak doğru ekibin başvuru sırasında hastanede olmamasıydı.

Duruşma ABD Gıda ve İlaç İdaresi tarafından önceden verildi. FDA, katılımcıların yaralanmalarının ölümcül olması muhtemel ve alternatif bir tedavi olmadığından hastanın rızasına muaf tutulmasını sağladı. Ekip, yerel halkla tartışmalar yaptı ve denemeyi açıklayan gazetelere ilan verdi, insanları seçebilecekleri bir web sitesine yönlendirdi .

Balıkçının travma araştırmasına ilgisi, bowling ayakkabısı üzerindeki bir kavgadan sonra, kalbinde genç bir adamın bıçaklandığı kariyerindeki erken bir olaydan dolayı ateşlendi. “Birkaç dakika önce sağlıklı bir genç adamdı, sonra aniden öldü. Yeterli zamanımız olsaydı, onu kurtarabilirdik ”diyor. Bu, soğutmanın cerrahlara işlerini yapmalarında daha fazla zaman tanımalarının yollarını aramaya başlamasına neden oldu.

Hayvan çalışmaları, akut travmalı domuzların 3 saat boyunca soğutulabildiğini, dikildiğini ve canlandırıldığını gösterdi . Tisherman “Bunu hastalarımıza götürmenin zamanının geldiğini hissettik” diyor. “Şimdi yapıyoruz ve denemede ilerlerken çok şey öğreniyoruz. Burada işe yaradığını ispatladığımızda, bu tekniğin faydasını genişleterek hastalara hayatta kalmaları için yardımcı olabiliriz. ”

“İnsanları Satürn’e göndermeye çalışmadığımızı açıkça belirtmek istiyorum” diyor. “Hayat kurtarmak için kendimize daha fazla zaman almaya çalışıyoruz.”

Aslında, birinin animasyonun askıya alındığı zamanı ne kadar uzatabileceğiniz belli değildir. Bir kişinin hücreleri ısındığında, bir dizi kimyasal reaksiyonun hücreye zarar verdiği reperfüzyon yaralanmaları ile karşılaşabilir – ve ne kadar uzun süre oksijensiz olursa, o kadar fazla hasar meydana gelir.

Tisherman, “İnsanlara, bu yaralanmaları en aza indirmek ve askıya alınma sürelerini uzatmalarına yardımcı olmak için bir kokteyl vermek mümkün olabilir” diyor, ancak “reperfüzyon yaralanmalarının tüm nedenlerini henüz belirlemedik”.

Tisherman, ekibin ilerleyişini Pazartesi günü New York Bilimler Akademisi sempozyumunda açıkladı. NYU Langone Health‘teki nöro kritik bakım bölümünün yöneticisi Ariane Lewis, bunun önemli bir çalışma olduğunu düşündüğünü, ancak bunun sadece ilk adım olduğunu söyledi. “İşe yarayıp yaramadığını görmeliyiz ve sonra onu nasıl ve nerede kullanabileceğimizi düşünmeye başlayabiliriz.”

Kaynak: newscientist